De Graafschap in de Middeleeuwen

Search

Slagzwaarden

Inleiding

De oorspronkelijke bedoeling van het zwaard, houwen, komt duidelijk naar voren in het slagzwaard. Dit type uit de dertiende en veertiende eeuw wordt gelijktijdig naast de stootzwaarden ontwikkeld.
Het gevest is relatief lang, maar niet zo lang als het bastaardzwaard. De bijna evenwijdige en vier centimeter brede kling is circa 90 centimeter lang en snijdt aan twee zijden. De geul blijft bij dit type bestaan en loopt bijna tot aan de punt.
De pareerstang is lang en de knop heeft een diameter van ongeveer vijf centimeter.

Slagzwaard uit de 13de eeuw.

Badelaar

De dertiende eeuwse badelaar is eigenlijk geen zwaard. Het is een variant van de Frankische scramasax, het uit zijn voegen gegroeide mes. Dit type wapen is eenvoudig in massa te maken en wordt veel gevonden bij soldaten die in die tijd door de steden worden bewapend.
De kling van de badelaar loopt breeduit, eindigt in een lange kromme punt en heeft aan een kant een snede. Met de badelaar kan alleen worden gehouwen.

Badelaar uit de 13de eeuw.

Tweehander

Zwaarden die met twee handen gebruikt worden komen slechts zelden voor. Deze zogenaamde “tweehanders” zijn tijdens de strijd moeilijk te hanteren. Daardoor zal de drager van dit type zwaard erg kwetsbaar zijn.
De overgeleverde tweehanders zullen vaak een meer ceremoniële functie hebben gehad. Niettemin komt dit type in de verdichtselen het meest voor bij de beschreven helden.

Beulszwaard

Beulszwaarden zijn ook een apart type. Dit type symboliseert vooral het zwaard van de regerende klasse: het zwaard der gerechtigheid. Als wapen zal het beulszwaard niet vaak gediend hebben, daarvoor zijn ze evenals de tweehander te log en te zwaar.
De beulszwaarden zijn speciaal ontworpen om eenmalig te hakken. Door het gewicht en de scherpe snede kan dit zwaard zijn werk doen, al gaat het ook wel eens mis.

Literatuur

  1. Ancient armour & weapons, John Hewitt,
    Bracken Books, London, 1855 (1996).
  2. Middeleeuws Wapentuig, Drs. R.B.F. van der Sloot,
    C.A.J. van Dishoeck, Bussum,1964.
  3. Waffen und Rüstungen, Vesey Norman,
    Parkland Verlag, Stuttgart, 1977.
  4. Over hellebaarden donderbussen en huurlingen, J.H.W. Koch,
    Elsevier, Amsterdam, 1980.
  5. Knights, Andrea Hopkins,
    Grange Books, London, 1990.
  6. Knight, Christopher Gravett,
    Dorling Kindersley, London, 1993.
  7. The medieval knight at war, Brooks Robards,Tiger Books International, London, 1997.
  8. Verhoeven, J.D., A.H. Pendray, en W.E. Dauksch. “The key role of impurities in ancient damascus steel blades“. Journal of The Minerals, Metals & Materials Society 50, nr. 9 (1998): 58–64.
  9. Atlas van middeleeuws Europa, Angus Konstam,Atrium, Alphen aan den Rijn, 2001.

Gegeven in den jair ons Heren, doen men screeff MM ende I des Sonnedages nae sunte Johannes van het Kruis dach, dat was op ten zesde ende tienden dach der maent van Decembri.