Overgenomen uit "Liemers gezicht":

(Promotieonderzoek Jan Verhagen)

Tijdens zijn promotieonderzoek heeft Jan een belangrijke ontdekking gedaan. “Het is eigenlijk een bijvangst. Ik ben na veel speuren tot de conclusie gekomen dat de altijd aanwezige twijfel over het benoemen (identificatie in jargon) van Romeinse plaatsnamen in Gelderland gegrond is. De Romeinse rijksgrens in Nederland, Limes (spreek uit Limès) was gebaseerd op twee feiten. Op de plaatsnamen en reisafstanden op de Peutingerkaart, de enige bewaard gebleven Romeinse landkaart. Èn op archeologische vondsten van veel Romeinse plekken langs de Rijn. Zo zou de Romeinse plaatsnaam Levefano corresponderen met Wijk bij Duurstede, Caruone met Kesteren en Castra Herculis met Arnhem/Meinerswijk. Deze aannames zijn naar alle waarschijnlijkheid niet juist omdat de reisafstanden tussen de diverse vindplaatsen niet kloppen èn omdat er weinig resten van ‘castella’ = forten langs de Rijn tot de Nederlands-Duitse grens in de bodem zijn teruggevonden.”

Lijkt twijfel over deze identificaties gerechtvaardigd, de vindplaats van het Castellum bij Herwen (Carvio ad molem = fort aan de dam) en het splitsingspunt van Rijn en Waal bij Herwen zijn buiten kijf. “In de jaren 30-40-50 is daar frequent gebaggerd en werd veel Romeins puin boven water gehaald. Op zeker moment moesten de baggerwerkzaamheden in een gebied van 200 x 70 meter worden gestaakt; de brokstukken van een weggespoeld castellum (fort) maakten het werk onmogelijk. En nog altijd liggen daar veel restanten op een diepte van 10-12 meter onder het wateroppervlak, bedekt met zo’n 1,5 tot 2 meter slib.”